Neues aus Büttenwarder
26 december 1997 werd de eerste aflevering van Neues aus
Büttenwarder uitgezonden door de NDR. Vooral rondom Kerst, Oud en Nieuw en
Pasen trakteert de NDR de kijkers op oude en nieuwe afleveringen van deze
komische serie, die zich afspeelt op het platteland van Schleswig Holstein, in
het denkbeeldige dorp Büttenwarder. De hoofdpersonen zijn de keuterboer Kurt
Brakelmann en zijn vriend Adsche Tönnsen. Sommige afleveringen heb ik al drie
keer gezien, en steeds weer moet ik lachen. De manier waarop Kurt en Adsche
leven is heel herkenbaar voor mij. De beide plattelanders roepen herinneringen
op aan het leven op het land in de jaren vijftig en zestig. Naast het huis van mijn oma was een boerderijtje waar twee oudere broers samen woonden. Ze hielden kippen, fazanten, schapen, geiten, konijnen en pony’s. Net
als Brakelmann en Adsche kibbelden ze veel maar konden ze ook niet zonder
elkaar. De ene, Hannes, liep thuis altijd rond in een blauwe kiel, een zwarte
manchesterse broek met bretels, een geruit overhemd. Hij wilde alleen gebreide
zwarte sokken dragen, die zijn zuster voor hem breide. Beide mannen liepen op
klompen. Ook de andere, Willem, droeg het liefst een manchesterse broek, met daarop een
oud colbertje. Een pet maakte het geheel compleet. Als ze naar de stad gingen, verruilden ze
deze outfit overigens wel voor een net pak en schoenen. Op marktdag namen ze
altijd een visje mee naar huis. De tafel werd dan snel met een oude krant
gedekt. Hannes bewaarde zijn geld altijd los in de broekzak. De
boodschappen werden in een kleurrijke tas vervoerd, een karbies .Voor het eten
dronken ze standaard een brandenwijntje met suiker. Ze leefden eenvoudig, zonder
televisie. Wel was er een radio, die meestal op dezelfde zender stond en een
platenspeler. Ze hadden zelfs een rijke collectie platen. Ze maakten graag
tochtjes in de fraaie omgeving op hun brommertjes. Willem was gek op
koffie, zogenaamde pruttelkoffie. Die werd in een ouderwetse koffiekan gezet en
op een petroleumstel warm gehouden. Er werd niets weggegooid. De koffie, die
over was, werd later weer opgewarmd Ook
al was er op een gegeven moment een nieuwe keuken geplaatst, Willem kookte
het liefst op het gasstel in de schuur. Hannes rookte niet, maar Willem genoot een paar keer per dag van een dikke
sigaar, waar Hannes zich dan weer aan ergerde. In tegenstelling tot het erf
van Brakelmann, was het bij de beide broers heel netjes rondom huis. Het gras
werd kort gehouden met een benzinemaaier, die zo nu en dan dienst weigerde. Willem was gek op bloemen. Eerst kwamen de vele sneeuwklokjes tevoorschijn,
daarna was het gazon bezaaid met krokusjes, nog iets later bloeiden er enorm veel
narcissen. In de zomer was de tuin een bloemenzee met veel floxen en violen. In
de nazomer kwamen de zelf gezaaide reuze afrikanen, zinnia’s en herfstasters.
Ze verbouwden groente, aardbeien, en hadden fruitbomen. Elke zaterdag werden de
zandstroken rondom huis geharkt. Dat Willem groene vingers had, bewezen de
kamerplanten. In de vensterbank stonden altijd rijk bloeiende geraniums die hij
zelf stekte.
Het huis is er nog, maar door de huidige eigenaar totaal
veranderd. De fraaie tuin is nu parkeerterrein. De fruitbomen zijn gekapt. In
het gras bloeien in het voorjaar geen krokussen meer. Het weiland, waar de
schapen en pony’s liepen is nu een kampeerplaats, die beschermd wordt door de
houtwal die de beide boertjes nog hebben geplant. De bebouwing van het nabijgelegen
dorp komt dichterbij. Een nieuw aangelegde rondweg verpest het vrije uitzicht
over het glooiende landschap. De romantiek is verdwenen. Gelukkig is de serie
Neues aus Büttenwarder er nog die de sfeer van vroeger weet op te roepen.
Jan Fedder als Kurt Brakelmann en Peter Heinrich Brix als Adsche Tönnsen.
De radio staat meestal op dezelfde zender.
Een klein deel van de platencollectie.
De koffie staat te pruttelen op het petroleumstel.
De boodschappen worden gedaan in een karbies.
