Een wreed einde van een mooie lentedag

Een wreed einde van een mooie lentedag

 

Mijmerend zit ik op de bank te genieten van een kopje thee met een paar Weense wafeltjes van Manner. Eindelijk voorjaar. De zon schijnt wel niet uitbundig maar een gesluierde zon en een lekkere temperatuur maken me al blij. Ik ben veel buiten geweest. Alle ramen, ik moet er 17 bij langs, heb ik gelapt en zelfs het houtwerk heb ik afgenomen. Vervelend werk vind ik dit niet. Integendeel, ik ben lekker in beweging, het is een goede rekoefening voor de armen en rug. Ik geniet van het buiten zijn, de kreten van de koolmezen, het zingen van de vinken en de zanglijster en het geroekoe van de duiven. Deze winter hebben de turkse tortels massaal mijn tuin uitgekozen als pleisterplaats. Ik heb wel 20 tortels geteld in de kersenboom. Nu het voorjaar nadert verspreiden ze zich meer, ik zie ze al paren en met strootjes in de weer.  Ik heb ook nog een uurtje in de tuin rondgescharreld, dode takken weggehaald zodat ik de krokussen beter kan zien. Aan de zijkant van het huis ligt nog de grote vlinderplant die bij de laatste storm geveld is. Ik snoei de struik weer een stukje kleiner. Het zal nog wel een paar groene containers vol opleveren voordat de hele plant opgeruimd is. Terwijl ik zo rondscharrel krijg ik inspiratie voor een nieuwe column met als titel: ”I like it, i like it.”

Plotseling word ik in mijn gemijmer opgeschrikt door een doffe plof tegen het raam van de schuifpui. Ik zie nog net een wolk witte veertjes alle kanten uitwaaien alsof vrouw Holle haar kussens aan het uitschudden is. Heb ik mijn ramen te goed schoongemaakt? Ik zie alleen witte veertjes liggen, geen dode vogel. Dan ontdek ik de sperwer achter in de tuin op het paadje naar de vlonder. Hij zit bovenop een turkse tortel te trappelen. Hem wegjagen heeft geen nut, dan laat hij de prooi in de steek en zal hij weer een nieuwe prooi zoeken. Als de duif dood is plukt hij zorgvuldig alle veertjes eruit. Na een half uur herinneren alleen de witte veertjes nog aan het drama.

Ik besluit die avond vegetarisch te eten.

De kersenboom blijft leeg.
De column: “I like it, i like it” zal nog even moeten wachten.

Anja Balt