Geluk zit in een klein boekje
Elke week loop ik een keer bij de kringloopwinkel met de
welluidende naam “De lege knip” binnen. Het is er warm, het ruikt er muf en het
is er altijd gezellig druk. De kleine ruimte is volgestouwd met speelgoed,
serviesgoed, allerlei prullaria en boeken. Na
een rondje, ik vind het altijd leuk te kijken wat er zoal uitgestald
ligt, sneup ik rond bij de boeken. Ik ben vooral geïnteresseerd in de oude
kinder- en schoolboekjes. Ik heb hier al heel wat juweeltjes vandaan gehaald. Ot
en Sien, Pim en Mien, Jaapje en Gerrie en tot mijn grote vreugde een paar
deeltjes van Het boek van Jan Willem van Anne de Vries. Deze boekjes lazen we
op de lagere school in de eerste en tweede klas. Ik genoot van de verhaaltjes
en de mooie tekeningen. Na zo’n 58 jaar herinner ik me de avonturen van Jan
Willem nog en geniet ik er weer volop van. Ook een feest van herkenning zijn de
boekjes van W.G. van de Hulst. De serie “voor de kleinen” heb ik inmiddels
compleet.
Leren lezen was voor mij een openbaring. Er ging een hele
nieuwe wereld voor me open, de wereld van het boek. In de winter naast de warme
kolenkachel wegdromen met een spannend verhaal, zomers op mijn kamertje of in
de tuin. Ik was altijd aan het lezen. Al snel was ik door de voorraad
leesboeken, die achterin het lokaal in de kast stonden, heen. Iemand kon me
geen groter plezier doen dan een boek cadeau te geven. Ze stonden uitgestald op
een rekje boven mijn bed. Ik was er heel voorzichtig mee. Bij opa bekeek ik
graag de oude Verkade albums maar het liefst las ik in het dikke sprookjesboek
van Hans Christian Andersen. Bij elk sprookje hoorde een prachtige tekening.
Ook een dik sprookjesboek van Andersen heb ik bij de kringloopwinkel op de kop
getikt. Het is niet precies hetzelfde boek dat ik zo graag bij opa las maar het
lijkt er wel veel op. Toen ik wat ouder was ontdekte ik de serie van De Vijf van Enid Blyton. Ik verslond ze. In de schoolbibliotheek was altijd een ware run op deze boekjes. En laat ik deze boekjes nu laatst ontdekken in mijn geliefde rommelwinkel. In een grote doos lagen ze samen met Pietje Bell. Voor slechts 25 cent per stuk zijn ze van eigenaar gewisseld. Vorige week ontdekte ik een paar “nieuwe” exemplaren van De Vijf in de bekende doos. Terwijl ik er stond te rommelen raakte ik in gesprek met een mevrouw die op een opstapje stond te rekken naar de romans op de bovenste plank. Blij liet ze me even later haar stapeltje zien. Toen zag ik tussen een andere stapel boeken naast “mijn” doos het boek “Chocolat” staan en ik vertelde haar dat het boek verfilmd is en ik de dvd heb. “Pas even op mijn boeken”, was het antwoord, “ik ben zo terug.” En weg sprintte ze om na een paar minuten terug te komen met een ander, zo te zien, gloednieuw exemplaar van Chocolat. “Alsjeblieft, deze kost maar 50 cent, en die andere 1,50. En zo kwam ik thuis met een boek meer dan de bedoeling was en met een gelukkig gevoel. Het gebeurt niet elke dag dat iemand spontaan een boek voor me uitkiest.
 |
| De foto's heb ik genomen in maart tijdens het boekenfestijn in het FEC in Leeuwarden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten