vrijdag 9 februari 2018

Leeuwarden-Fryslân culturele hoofdstad van Europa 2018


Leeuwarden-Fryslân culturele hoofdstad van Europa 2018

 Januari en februari kunnen saaie maanden zijn waarin weinig te beleven valt. Nu dit jaar Leeuwarden culturele hoofdstad van Europa is, is  er van alles te beleven. De pret begon voor mij op donderdagavond 25 januari met de try-out van Marijke Muoi in de Grote Kerk. Alle voorstellingen zijn al uitverkocht, wel zijn er nu vijf middagvoorstellingen extra toegevoegd. Ik heb een geweldige onvergetelijke avond gehad. Vrijdagavond 26 januari, de warme winterjûnenacht, waren de musea gratis toegankelijk en werden er op diverse locaties in de hele provincie verhalen verteld. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de tentoonstelling over Mata Hari in het Fries Museum te bekijken. Het was meteen de kans om weer even op te warmen want door de harde wind was het roetkoud. Ik heb namelijk eerst gekeken bij de Oldehove waar gerepeteerd werd met de lichtprojecties en geluidsfragmenten voor de opening.
Zaterdagavond 27 januari was dan om 21.40u de officiële opening van LF2018.  Ik was al om half acht in de stad. De meeste winkels bleven open tot negen uur en her en der kon je voorproefjes zien van nog komende voorstellingen. Zo liepen de Friese paarden, die meedoen in de Stormruiter (ook al uitverkocht) rondjes door de stad, kwam ik een muziekkorps tegen, waren er muziekgroepjes. In een etalage stonden beschilderde mensen langzaam te bewegen. Zij hadden een goede plek want helaas gooide het slechte weer roet in het eten. Volgens de buienradar zou het na half acht droog zijn maar de motregen ging over in gewone regen en de wind maakte de gevoelstemperatuur laag.  Ondanks het slechte weer was het gezellig druk in de stad. Het Wilhelminaplein, waar koning Willem-Alexander en koningin Maxima de opening zouden bijwonen en Nynke Laverman zingend op een Fries paard zou aankomen, liep al vroeg vol. Ook op het Gouverneursplein zagen we een horde mensen. Om negen uur stond het Oldehoofsterkerkhof ook aardig vol maar er was nog genoeg ruimte. We zijn ons gaan opwarmen in Tresoar, dat open bleef. Hier konden we rustig zitten wachten. We waren trouwens niet de enigen die dit plekje ontdekten. Het Pasveerkorps, dat bij de opening op het dak moest spelen en paraderen, liep er ook rond. Tegen half tien hebben we een plekje gezocht achteraan op het plein. Omdat alles zich hoog afspeelde kon iedereen het schouwspel wel zien: De projecties op de speciaal voor deze gelegenheid gebouwde Oldehove, het Pasveerkorps op het dak van Tresoar, drummers op een ander dak, een rapper hoog op een ander gebouw.  Wat zich op de andere twee pleinen, en in het Fries museum waar het Noord Nederlands Orkest een warm droog plekje had gevonden, afspeelde kon je door middel van projecties zien en horen. Heel knap hoe alles perfect in elkaar paste! Na afloop viel op hoeveel mensen lopend waren gekomen, hordes voetgangers bevolkten de trottoirs. En die boften dat het uiteindelijk toch nog droog was geworden.

Donderdagavond 1 t/m zaterdagavond 3 februari was het Wilhelminaplein omgetoverd in een blauw sprookjeslandschap. Het lichtkunstwerk “waterlicht” van Daan Roosegaarde trok veel bezoekers naar de binnenstad. Met behulp van laserstralen en stoom ontstaan blauwe golvende lijnen die watergolven voorstellen. Het is alsof je onder water loopt. Ik vond het schitterend, ik ben er donderdagavond geweest, voor een groot deel in de regen en vrijdagavond nog een keer, toen het bij uitzondering eens droog was.

Vrijdagavond 2 februari was om 20.00u bij de Oldehove de officiële opening van “het Lân van Taal”. Speciaal voor LF2018 is op het Oldehoofsterkerkhof een paviljoen gebouwd dat gewijd is aan talen en minderheidstalen. Tijdens de opening was het videokunstwerk van Jules van Hulst te zien. Op de Oldehove worden beelden geprojecteerd, een tekst in dichtvorm wordt voorgelezen onder begeleiding van muziek gecomponeerd door Herman van Veen. Elke vrijdag- zaterdag- en zondagavond t/m 13 april is dit programma van 15 minuten om 20.00u te zien. Als het in het voorjaar om acht uur nog licht is, wordt de tijd aangepast.
 
Anja Balt

Body Art in een etalage op de Wirdumerdijk.

Vrijdagavond voor de opening werd er op het Oldehoofsterkerkhof  geoefend met lichtprojecties.

Vrijdagavond voor de opening bij de Oldehove.

De tentoonstelling over Mata Hari in het Fries Museum.

Het Wilhelminaplein vrijdagavond voor de opening.

De zaterdagavond van de opening was het gezellig op de Nieuwestad.

Het Oldehoofsterkerkhof tijdens de opening.

"Waterlicht" van de kunstenaar Daan Roosegaarde.

"Waterlicht" op het Wilhelminaplein.

De opening van "Lân fan Taal".

vrijdag 2 februari 2018

Marijke Muoi, toneelvoorstelling in de Grote Kerk in Leeuwarden


Marijke Muoi in de Grote Kerk in Leeuwarden
 
Toneelvoorstelling in het kader van Leeuwarden-Fryslân culturele hoofdstad van Europa 2018.
Onderdeel van Under de Toer: Verhalen die zich afspelen in en bij kerken in Friesland.

Marijke Muoi, koosnaam van Maria Louise van Hessen-Kassel (1688-1765), kijkt vanuit de hemel neer op wat er zich in augustus 1795 afspeelt bij de Grote Kerk. Marijke Muoi wordt gespeeld door Joke Tjalsma.

Donderdagavond 25 januari ben ik met een kennis naar de try-out geweest.
Vol verwachting begeven we ons die avond naar de Grote Kerk waar we in de Kosterij ontvangen worden door de dienaressen van Marijke Muoi. We verwachten een geheimzinnig toneelstuk vol verrassingen.  Direct bij aankomst is daar de eerste verrassing: we worden gescheiden en komen  elk in een andere groep terecht. Dat is eerst even slikken als je verwacht gezellig met z’n tweeën een avondje uit te gaan. Gelukkig ontdek ik in mijn groep van 14 personen maar liefst drie bekende gezichten. We krijgen een koptelefoon uitgereikt en precies half acht vertrekken we naar buiten. Aan de overkant van de Kosterij wordt door “onze” dienares een verhaal voorgelezen. Daarna worden we binnen gelaten in een van de huisjes. Het blijkt het huis te zijn van de radicale doopsgezinde predikant Abraham Staal (gespeeld door Rogier in ’t Hout). Al snel is het net alsof je echt in de tijd terug bent gegaan en voel je je een aanhanger van deze Abraham Staal die graag de komende verkiezingen wil winnen. We beloven dat we straks hard voor hem zullen roepen en juichen.

We worden door de dienares weer naar de Kosterij gebracht waar we ons bij een deur in een rij opstellen, we moeten elkaar goed bij de schouders vastpakken. De dienares gaat voorop en licht bij met een lantaarn. Ze opent de deur en voetje voor voetje schuifelen we door een kerk die geheel in duister is gehuld. Voor mij is het een geluk dat ik, dankzij mijn rondleidingen, de kerk op mijn duimpje ken. Er klinken geheimzinnige geluiden en in het midden van de kerk ontwaren we een enorme grote bal die als een slinger van een uurwerk heen en weer gaat. Her en der ontdekken we de andere groepen. We moeten ons opstellen in de buurt van de heen en weer slingerende bal. Heel langzaam gaan de lichten in de kerk branden. Dan ontwaar je ook de 10 historische personen die rondom op het lage podium staan.
Abraham Staal komt weer bij ons, zijn aanhangers. Met hem gaan we op pad en  ontmoeten we de andere figuren waaronder Eise Eisinga, Gerrit Paape, Roos Leefmans, Klaasje Abes Kamstra en baron Rengers. We raken steeds verder verwikkeld in de revolutie en zijn oprecht boos met Abraham als hij de verkiezingen niet heeft gewonnen.

De avond vliegt voorbij. Na afloop is er alle gelegenheid om de spelers even te spreken. Mijn kennis kom ik ook weer tegen. Zij maakte deel uit van de groep van baron Juckema van Burmania Rengers. Haar groep werd door de baron ontvangen in de deftige bestuurskamer van het Nieuwe Stads- weeshuis (nu natuurmuseum). We begrijpen nu ook waarom paren gescheiden worden. Je beleeft nu elk het toneelspel op een heel andere manier en hebt na afloop veel stof tot praten.
Dit belevenistheater kan ik iedereen aanraden. Je maakt zelf deel uit van de voorstelling en maakt de acteurs van zeer nabij mee. Het stuk zit knap in elkaar, het is een sterk staaltje timing. Je moet er wel rekening mee houden dat je zo nu en even zit maar ook vrij veel staat en loopt. In het bericht dat je een dag van tevoren ontvangt, staat dan ook dat je gemakkelijke schoenen moet aantrekken, je de jas aanhoudt en geen handtas mee moet nemen. Het lijkt mij zelfs leuk om nog een keer te gaan en dan in een groep van de adel om de revolutie ook vanuit dat gezichtspunt te beleven.

Zin gekregen? Dan hoop ik dat je al kaartjes hebt gekocht, ik lees net in de krant dat alle voorstellingen al uitverkocht zijn!
 Anja Balt