Oliebollen

Oliebollen

 

Eén dag voor oud en nieuw ging mijn moeder met de trein naar oma. Mijn broertje en ik bleven bij vader thuis. Zoals elke keer, als mijn moeder naar oma ging, verzon mijn vader iets leuks om samen met ons te doen. Deze keer besloot hij oliebollen te gaan bakken. Niet alleen voor ons, ook voor opa en tante Cathy, oom Arend en tante Jannie die bij opa logeerden. We vonden het prachtig te zien hoe onze vader, die nooit kookte, aan het oliebollen bakken was. Een grote pan met slaolie op het gasstel, een grote witte schaal ernaast om de oliebollen in te doen. Met twee eetlepels werden de bollen gevormd en in de olie gegooid. Mooie ronde bollen werden het niet maar dat vonden we juist zo mooi. Hoe grilliger de vorm hoe mooier we het vonden. Wat waren we trots op onze oliebollen bakkende vader. Hij bakte maar door, hij wist van geen ophouden. De eerste oliebollen werden in een zak gedaan, die waren voor de familie.  Voor onszelf bleef er een grote stapel over. Dat werd smullen op oudejaarsavond! Aan het eind van de middag brachten we de zak oliebollen naar opa en opgetogen kwamen we weer thuis.

Oudejaarsavond werd één groot feest. We speelden monopoly, onze ouders namen een glaasje boerenjongens. We smulden van de oliebollen. Wat waren ze lekker! Wat zouden opa, tante Cathy, oom Arend en tante Jannie ook smullen. We konden bijna niet wachten tot nieuwjaarsmorgen, dan gingen we erheen om nieuwjaar te wensen.

Huppelend liep ik mee nieuwjaarsdag, 40 minuten, naar het andere eind van de stad.  Zoals altijd gingen we door de achterdeur naar binnen. Iedereen was er. Opa, tante Cathy, oom Arend en tante Jannie. Ze zaten net aan de koffie. Verwachtingsvol keken we iedereen aan bij het nieuwjaarwensen. “Zeg nu iets over die lekkere oliebollen”, dachten we. Er werd over van alles gepraat, maar niet over oliebollen. “Wat heeft pappie lekkere oliebollen gebakken, vinden jullie niet”, zei ik uiteindelijk. “Lekker, lekker”, riep tante Jannie met haar harde stem .”Ze waren niet gaar, er zat allemaal beslag in. Niet te eten”. Onze gezichten betrokken. Zo  blij als we gekomen waren zo teleurgesteld liepen we terug naar huis. We waren diep verontwaardigd. Wat een eind teruglopen, we kregen ook trek in eten. Bij thuiskomst had moeder toch nog een verrassing. Het was al laat, ze had geen zin meer in eten koken, maar er waren nog oliebollen over. We kregen een oliebollenmaaltijd! En ze smaakten ons weer voortreffelijk

Het Glazen Huis in Leeuwarden

Serious Request

 

Ik had nooit gedacht dat het glazen huis zo leuk zou zijn. Twee keer heb ik gekeken. Zaterdag in de namiddag kon ik zelfs, dankzij de stromende regen, het glazen huis dicht benaderen. Ondanks de regen bleef de stemming op het plein uitstekend. Tussen zes en half zeven kwamen de 10 muziekkorpsen aan marcheren. Vanaf half negen waren ze al onderweg om in verschillende dorpen al spelend geld op te halen. Ik had door mijn natte handschoenen al koude handen, wat moeten de majorettes en muzikanten verkleumd zijn geweest. Zondag ben ik in de namiddag weer even gaan kijken. Wat hing er een gezellige sfeer in de stad. Het plein was nu bomvol, maar via de zijkant was het glazen huis nog goed te zien. Leuk om te zien hoe iedereen op de muziek van “Tsunami” en “Eat, sleap, rave and repeat” staat te zwaaien en te springen. Ik ging zelf ook uit mijn dak toen ik hoorde dat Stromae ( Paul van Haver) uit Brussel spontaan een bezoek had gebracht aan het glazen huis en daar zijn hits “Papaoutai” en Formidable” ten gehore had gebracht. Ik was helaas net te laat om het spektakel mee te maken. Ik ben zo blij met Stromae. Eindelijk weer eens Franse hits die leerlingen ook aanspreken. Regelmatig fleur ik een les Frans op met één van de clipjes van Stromae.

Over leerlingen gesproken. Ook bij ons op school is actie gevoerd voor Serious Request. Er zijn spaarvarkentjes, bekertjes snoep en armbandjes verkocht.   Een paar leerlingen hebben twee dagen tijdens de middagpauze broodjes hamburger verkocht. Een overweldigend succes.  Een lange rij wachtenden ontstond voor de buiten bakkende leerlingen. Na de pauze kwamen twee meisjes met sippe gezichten het lokaal binnen. Ze hadden de hele pauze in de rij gestaan en net toen ze aan de beurt waren ging de bel en moesten ze weer naar binnen. Ze hadden zelfs hun meegebrachte boterhammen nog niet opgegeten. De volgende dag ontdekte ik dat de klok vijf minuten was voor gezet. De leerlingen wilden voor de meute uit naar beneden om toch vooral hun broodje hamburger niet te missen. Ondertussen was er met linten éénrichtingsverkeer ingesteld en moesten de leerlingen eerst een bonnetje kopen waarmee ze een hamburger konden halen. De hamburgerbakkers hebben nog wel een half uur na de pauze door moeten bakken om de rij wachtenden weg te werken. Ze hadden de conciërge beloofd alles weer netjes op te ruimen en dat hebben ze inderdaad gedaan. Pas half drie kwamen ze het lokaal binnen, een uur in de wind stinkend, heel tevreden, ze hadden ongeveer 330 euro winst.

Een kennis heeft ter ere van haar 50e verjaardag een etentje gegeven. Ze wilde in plaats van cadeautjes een gift voor Serious Request. Hier doet ze de 260 euro in de brievenbus van het glazen huis.

In de rij voor een hamburger van 1 euro.

Prettige Kerstdagen

Een echte kunstboom

 

Wat was ik als kind trots op onze nieuwe kerstboom. “We hebben een echte kunstboom”, vertelde ik aan iedereen die het maar hoorde wilde. En wat voor een boom! Eén van de eerste kunstkerstbomen die in de jaren vijftig op de markt kwamen. Een uitvouwbaar exemplaar. Een stok met daaraan kruislings boven en onder elkaar kaarsrechte takken. Allemaal even lang in een gifgroene kleur. Een boom die in de verste verte niet leek op een echte dennenboom. Wat waren we er blij mee! De boom werd elk jaar zorgvuldig opgetuigd. De grote doos met deels antieke versierselen werd van zolder gehaald. Het uitpakken van de doos was een feest van herkenning. Daar lagen op zachte watten: de kerstman, de goudvis, het vogeltje, het mandje, de klokjes, de paddenstoel, de ballen. Eerst werden op de uiteinden van de takken de kaarsenhouders geplaatst met daarin echte kaarsjes. Vervolgens werden de oude versierselen aan een rood lintje in de boom gehangen. We waren er zo voorzichtig mee dat ik nu nog verscheidene oude versierselen in de boom heb. Het fraai gekleurde mandje is er nog, een ster van stro met in het midden een engeltje, ballen met het kaarsvet er nog op, een verbleekt paddenstoeltje, het vogeltje zonder clipje, een gekleurde bal bevestigd aan een glazen stokje, door mij de lolly gedoopt. En niet te vergeten mijn lievelingsexemplaar: een oranje goudvis. Die krijgt elk jaar een ereplaats. Hoe heeft iemand het ooit verzonnen: een goudvis in een boom.  Ook de kaarsenhoudertjes zijn er nog.  We hebben de boom jarenlang weer opgezet. Daarna is de boom verhuisd naar oma waar hij een paar jaar met kerst in de voorkamer heeft staan pronken. Helaas is de boom er niet meer. Het zou een uiterst originele boom zijn geweest. Een moderne variant op de traditionele kerstboom die in een interieur anno 2013 niet zou hebben misstaan.

Krentenbrood en custardcake

Dan braken eindelijk de kerstdagen aan. Mijn moeder had zelf krentenbrood gebakken in een wonderpan op het gas. Ze had zelf een cake gebakken in dezelfde wonderpan. Het krentenbrood rook heerlijk maar was eigenlijk te stijf, te compact. Toch smulden we ervan. De cake was een keer wel erg geel geworden. In plaats van cakemeel was er per ongeluk voor een deel custard gebruikt. Het deerde ons niet, we vonden hem heerlijk. Het kerstbrood en de cake waren geen meesterwerken, de kerstboom was een vreemd exemplaar, maar door de goede sfeer genoten we enorm. Op de kolenkachel stond een pan met stoofperen te geuren, in de keuken stond een grote pan groentesoep op het gas, als toetje was er custardpudding met bessensap. Mijn vader en ik speelden kerstliederen op het harmonium, we luisterden naar kerstmuziek op de radio, we deden spelletjes, een legpuzzel kwam tevoorschijn. Ik las graag kerstverhalen. Het hoogtepunt was als in schemer de kaarsjes in de kerstboom werden aangestoken. Een emmer water werd naast de boom gezet om een eventuele brand te kunnen blussen. Op tafel brandden de kaarsjes in een op school gemaakte kaarsenhouder: een uitgeholde aardappel gewikkeld in rood crèpepapier. We snoepten van de gekleurde fondantkransjes die ook in de boom waren gehangen. Het kerstfeest was  compleet met een feestelijke kerkdienst in de kapel bij ons in de buurt. Er werd een kerstspel opgevoerd en we kregen een grote kerstkoek. Tijdens de wandeling heen en terug keken we overal naar binnen. We beoordeelden de kerstbomen om thuis tot de conclusie te komen dat onze boom toch echt de mooiste was!