Columns: Paasmandjes, zoete herinneringen aan Pasen.

Paasmandjes, zoete herinneringen aan Pasen.

Pasen is altijd een hoogtepunt geweest in mijn kindertijd. De pret begon al op Goede Vrijdag als de paasvakantie begon. Goede Vrijdag was voor mijn vader ook altijd een vrije dag. Hij had er een traditie van gemaakt op vrijdagochtend met het hele gezin naar de veemarkt te gaan die toen nog werd gehouden op een terrein bij de Lange Marktstraat. Ik was gek op boerderijdieren en hij kon me geen groter plezier doen. Mijn moeder was minder enthousiast maar om de pret niet te bederven ging ze mee. Na zo’n uitstapje kon mijn vakantie al niet meer stuk. Toch is er heel onverwacht een eind gekomen aan deze leuke traditie. We staken, na ons bezoek aan de veemarkt, met z’n vieren de Lange Marktstraat over. Er lag een verse koeienvlaai midden op de weg, ik waarschuwde mijn vader nog maar hij hoorde en zag niets. Hij trapte er middenin, de stront spatte omhoog, zijn broek en zijn schoenen zaten onder de stront. Mijn moeder was woedend. Het was de laatste keer dat we naar de veemarkt zijn geweest.

De avond voor Pasen mochten mijn broertje en ik, als we naar bed gingen, niet weer terugkomen in de woonkamer. Mijn moeder was dan bezig de paasmandjes te vullen. Het was elk jaar een verrassing wat er voor ons klaar zou staan. Kosten noch moeite werden gespaard. Op het dressoir stonden meerdere mandjes gevuld met kipjes, haasjes, kuikentjes en eitjes. Een keer prijkte er een reusachtige chocoladekip op de kast, te mooi om op te eten. Wat niet meer in de mandjes paste werd op bordjes uitgestald. Het kon niet op, van opa kregen we altijd een netje met roze en witte suikereitjes.

Onvergetelijk is ook de door mijzelf bedachte jaarlijkse paasmandjesactie voor de kinderafdeling van ziekenhuis de Tjongerschans. Bij de K&K Markt in Neuenhaus ontdekte ik de traditionele rieten mandjes voor een voordelige prijs. Klaas en Kock hadden een goede klant aan mij, elk jaar sloeg ik zo’n 30 mandjes, een paar zakken haasjes, kuikentjes, eitjes en gekleurd stro in. De leerlingen uit mijn mentorklas kochten elk een speelgoedje of knuffeltje. Het was een gezellige bedoening in de klas als de paasmandjes gevuld werden. Voor het vervoer werden de mandjes voorzichtig in grote wasmanden geplaatst die door een collega met de auto naar het ziekenhuis werden gebracht. Ik ging met een aantal leerlingen, die ingeloot waren, op de fiets naar de Tjongerschans. In de speelkamer werden de mandjes op een medicijnwagentje, dat met slingers versierd werd, uitgestald. En dan waren we klaar voor de ronde over de afdeling. Waar mogelijk mochten de leerlingen zelf de mandjes overhandigen en een praatje maken met de patiëntjes. Het was een indrukwekkende belevenis. Fietsten de leerlingen op de heenweg heel stil achter me aan, op de terugweg moesten ze hun spanning kwijt en had ik een stel uitbundige luidruchtige tieners achter me aan.

Ook nu heb ik een paasmandje op de kast staan. Paashazen, kipjes, kuikentje en eitjes, ik blijf het leuk vinden!

Anja Balt