V&D Leeuwarden en Groningen: De grote finale

V&D Groningen en Leeuwarden: De grote finale.

 

Tijdens het paasweekend is een bezoekje aan een pretpark erg geliefd. Een goed alternatief is dit jaar een bezoekje aan een V&D vestiging. Donderdag gingen de deuren van o.a. V&D Groningen en Leeuwarden weer even open. Donderdagmiddag heb ik, ondanks alarmerende berichten in de pers over wildwesttaferelen bij diverse V&D ’s,  een kijkje genomen in Groningen. Tot mijn grote opluchting geen drommen mensen voor de ingang. Ook niet dringen om binnen te komen. Aan de rechterkant ligt het lege La Place restaurant er vreemd verlaten bij. Vooral vrouwen staan zich te verdringen rond de vitrinetafels met horloges en sieraden. Op een lange tafel ligt een grote slordige stapel schoenen waarin een horde mensen enthousiast aan het graaien is. In de drukte lukt het niet om te passen, maar met 20 procent korting waag je het er toch op! Het merendeel van de tassen is verdwenen, alleen de sjaaltjes zijn er nog in overvloed. Ook ligt en hangt her en der dameskleding. Toch weten de mensen blijkbaar iets van hun gading te vinden want er staat een wel zeer lange rij voor de kassa, slordig geteld minstens 50 wachtenden. Ze vormen een lang kleurig lint door de winkel. Sneu als je de kleine briefjes, her en der opgeplakt, niet hebt gelezen. Dan ben je na 2 à 3 uur eindelijk aan de beurt en dan ontdek je dat je alleen maar kunt pinnen. En jij hebt alleen contant geld op zak. Jengelende kinderen moeten niet zeuren. In een pretpark hadden ze ook een paar uur in de rij moeten staan voor een attractie. Dan is de pret na een paar minuten weer voorbij, nu heb je iets bemachtigd waar je hopelijk langer plezier aan kunt beleven.

De eerste etage is een belevenis op zich. Waar ooit dameskleding van allerlei merken hing, staan nu de uitgeklede paspoppen, lege rekken, toonbanken en tafels. Alles is te koop, ook al kan ik geen prijsjes ontdekken. We gaan verder omhoog. De herenafdeling is een slap aftreksel van wat ze ooit was. Nog hoger biedt het La Place restaurant een trieste aanblik. Afgezet met linten, de tafeltjes en stoelen, alles staat er nog. De toonbanken, waar je je eten afhaalde, zijn met blauw plastic afgedekt. De afdeling huishoudelijke artikelen op de hoogste etage oogt ook al niet meer netjes. Hoe hoger we komen, des te kleiner worden de rijen voor de kassa’s, hoewel overal nog lange wachttijden zijn. Ik hoop dat ik niet iets leuks zie voor een aantrekkelijk prijsje, ik heb namelijk geen zin lang in de rij te staan. Echt goedkoop is het niet, de 70 % van voor de sluiting is drastisch verlaagd naar 20 %. Maar dat hebben de klanten in de lange rijen blijkbaar niet in de gaten. Ik ontdek lakens die ik de laatste dag voor de sluiting voor 5 euro heb gekocht in het filiaal in Leeuwarden en die nu in de aanbieding liggen voor 17,95 met 20 % korting. Tel uit je winst!

Op de roltrap op weg naar beneden zie ik op een muur staan: ”V&D blijft je inspireren.” Klopt, ik heb inspiratie voor een nieuwe column. Ik zak nog af tot in de kelder. Boeken met 20 % korting, veel kantoorartikelen, en ja hoor, hebbes: 70 % korting op de kerstartikelen. Ik zie iemand blij een kunstkerstboom uitkiezen. Leuk voor Pasen om paaseieren in te hangen. Even later sta ik opgelucht op de Grote Markt met nog steeds een lege tas maar met een volle portemonnee.

Na te zijn bekomen van de drukte in Groningen was het zaterdagochtend tijd om V&D Leeuwarden met een bezoek te vereren. Het tijdstip bleek goed gekozen. Vergeleken met de drukte in Groningen was het hier aangenaam rustig. Je zou het gezellig druk kunnen noemen. Nog wel kopend publiek maar geen abnormaal lange rijen meer voor de kassa’s. De winkel is dan ondertussen ook voor meer dan de helft leeg. Op elke etage zijn gaten gevallen. Het lijkt niet meer de V&D zoals ik haar ken. Het lijkt nu meer een slordige opkoopwinkel. Wel kunnen we nu heel goed foto’s nemen. Het leukst zijn de etalagepoppen die hier verspreid over de etages te vinden zijn. Veel poppen zonder hoofd, alleen armen en benen, torso’s, witte, zwarte, blauwe, rode en gele poppen, mannen, vrouwen en kinderen. Ze zijn inderdaad te koop. 70 euro voor een grote pop, 40 euro voor een kleine. Bijna kwam ik in de verleiding een kleine blauwe pop te kopen, maar een gat in de achterkant van het been heeft me ervan weerhouden. Op de muren bij de roltrappen kom ik de volgende teksten tegen: “We blijven je verrassen”, “Zoveel om van te genieten”, “Voel je thuis.” Thuis voel ik mij er niet meer. De paskamers en toiletten zijn afgesloten, niet passen en niet plassen. Nog een laatste keer genieten van het uitzicht vanuit de herenpaskamer kan helaas niet meer. Ook hier heb ik niks van mijn gading kunnen vinden. Met lege handen maar met veel foto’s verlaat ik het pand.

 

Anja Balt

 

Onderstaande foto’s zijn zaterdagochtend 26 maart genomen bij V&D Leeuwarden.