Geluksverhaaltje 3: Dieren als geluksbrengers

Dieren als geluksbrengers

 

Ik ben gek op poezen. Poezen zijn ware levensgenieters. Ze kunnen uren in de zon liggen zonder iets te doen. Als je druk bezig bent zie je ze denken: “Maak je toch niet zo druk, neem een voorbeeld aan mij, ga toch lekker genieten”.

Gijs is een grote zwart-witte kater met een dikke vacht. Hij is aan komen lopen bij de overbuurvrouw waar hij een goed tehuis heeft gevonden. Gijs is een echte knuffelpoes.  Zodra Gijs mijn voordeur open hoort gaan komt hij er aan. Dan stoeien we even. Gijs spint om het leven. Hij geniet en ik geniet. Als ik kon spinnen zou ik het ook doen. Als ik bij mijn buurvrouw op visite ben komt Gijs gezellig bij mij op schoot liggen. Ik trek altijd uit voorzorg niet mijn beste kleren aan want als Gijs het naar zijn zin heeft  krabt hij dat het een lieve lust is.

Sophietje is het tegenovergestelde van Gijs. Sophietje is ook een buurpoes. Het is een klein aandoenlijk poesje. Ze ziet er grappig uit met een vachtje dat aan de ene kant bijna egaal zwart is en aan de andere kant een zwart-witte koeienprint heeft. Is Gijs een allemansvriend, Sophietje moet je eerst voor je zien te winnen. Maar als dat is gelukt heb je een vriendin voor het leven. Zodra Sophietje me ziet komt ze er miauwend aan huppelen. Ze krijgt dan steevast een kambeurt. Ze vindt het heerlijk als ik haar met een vlooienkammetje uitgebreid kam. Ze spint heel zacht en kwijlt van plezier. Ik ben de enige die haar kammen kan, als haar baasje haar probeert te kammen begint ze te blazen en te krabben. Het heeft lang geduurd voordat Sophietje bij mij op schoot kwam zitten. Wat was ik blij toen ze eindelijk onverwacht bij me op schoot kwam en tegen me aan kroop.

Niet alleen poezen, ook honden zijn vaak gek op mij. Robbie, de airdale terrier van een kennis springt altijd enthousiast bij me op schoot.

Het is vreselijk als mensen, die naar een verzorgings- of verpleeghuis moeten, gedwongen afscheid moeten nemen van hun geliefde huisdier. Gelukkig zijn er steeds meer instellingen waar regelmatig vrijwilligers langskomen met hun hond. Mijn tante was dolgelukkig toen op een dag iemand met een kleine pony haar kamer binnenstapte. Er zijn ook verpleeghuizen waar een kat tot de vaste bewoners hoort of waar kippen en geitjes gehouden worden. Veel bewoners worden gelukkig door het contact met dieren. Ook heel fijn dat er zorgboerderijen zijn waar de cliënten kunnen helpen bij het verzorgen van de dieren.

Voor wie iets aparts zoekt: Van koe knuffelen of knuffelen met varkens kun je ook gelukkig worden.

 

Anja Balt